Er was eens een poesje dat heel graag naar Parijs wou.
Ze dacht: Ik heb geen auto of buskaart.
En ze zei hardop: "ik kan altijd met de trein!"
Ze ging naar de trein maar onderweg, UREN in de file!
Toen ze er eindelijk was moest ze heel lang in de rij staan,
en toen ze in de trein zat ontdekte ze dat ze haar koffers vergeten was.

Ze ging boos in de auto zitten en reed terug naar huis.
Ze zei: "Als ik dingen blijf vergeten dan ga ik gewoon niet naar Parijs!"
Ze ging met de auto weer terug naar het station maar ze zag dat de trein net vertrok.
Ze wachten op de volgende trein die naar Parijs ging.
Het duurde wel even maar dat vond ze de moeite waard.
Eindelijk kwam de volgende trein eraan.
Ze zetten haar bagage in de trein en ging naar Parijs.
Ze ging door de helft van Frankrijk.
Maar uit eindelijk was ze toch in Parijs.

En ze zei: "eind goed al goed."
En ze lachte.
Einde!
 

Dit verhaaltje is geschreven
door Gijs

© afbeelding Arwin Kossen

Wil je ook mee doen met de schrijfwedstrijd ?
Klik dan hier !